سالهای بسیار است که دولت و بخش خصولتی و خصوصی از یک روش « نخ نما » برای گران فروشی کالا و خدمات ، بهره می گیرند .
در این روش ، نخست به گونهی خزنده موجودی آن کالا در بازار کاهش میدهند تا با ایجاد « کمبود » تقاضای کاذب برای آن ایجاد کنند و سپس با برانگیخته شدن خریداران و پرسشها پیرامون چرایی گرانی ، خصولتی ها و بخش خصوصی تولیدکننده آن کالا، دولت و پیشهوران با پخش خبرهای زیاد ؛ اما ضد و نقیضی درباره علت کمبود آن کالا ، روند گرانی را ادامه میدهند. در این فرآیند برخی رسانهها هم دانسته یا ندانسته با این مسیر همراه شده و به یاری « جو » گرانی و گرانفروسی ، دامن میزنند.
سپس بگیر و به بندهای موضعی و برای پخش از رادیو و تلویزیون آغاز میشود و با کاستن 10 درصدی از آن کالا که 100 یا 200 درصد یا بیشتر افزایش یاقته است ، اعلام می کنند : «ارزان شد» ؟! و بدینسان به چپاول مردم ، رنگ « ارزانی » میزنند و آن را به خورد مردم میدهند.
در این روش ، نخست به گونهی خزنده موجودی آن کالا در بازار کاهش میدهند تا با ایجاد « کمبود » تقاضای کاذب برای آن ایجاد کنند و سپس با برانگیخته شدن خریداران و پرسشها پیرامون چرایی گرانی ، خصولتی ها و بخش خصوصی تولیدکننده آن کالا، دولت و پیشهوران با پخش خبرهای زیاد ؛ اما ضد و نقیضی درباره علت کمبود آن کالا ، روند گرانی را ادامه میدهند. در این فرآیند برخی رسانهها هم دانسته یا ندانسته با این مسیر همراه شده و به یاری « جو » گرانی و گرانفروسی ، دامن میزنند.
سپس بگیر و به بندهای موضعی و برای پخش از رادیو و تلویزیون آغاز میشود و با کاستن 10 درصدی از آن کالا که 100 یا 200 درصد یا بیشتر افزایش یاقته است ، اعلام می کنند : «ارزان شد» ؟! و بدینسان به چپاول مردم ، رنگ « ارزانی » میزنند و آن را به خورد مردم میدهند.
